ویژگی های سگ

بعضی سگ ها به سادگی و بهتر آموزش می بینند و منصفانه نگاه کنیم، در مقایسه با دیگر سگ ها نگهداری از آن ها آسان تر است. آن ها همچنین برای برگشتن به حالت اول در صورت بروز اشتباه از شما و یا وجود تناقض، به قدر کافی انعطاف پذیر هستند. سگ هایی که به شدت حساس، در تصمیم گیری مستقل و یا جسور هستند، مدیریت آن ها برای صاحبان مبتدی ممکن است سخت تر باشد.

بعضی سگ ها اجازه می دهند به شدت آن ها را مجازات کنید در حالی که دیگر سگ ها حتی احساسات شما را جریحه دار می کنند. سگ های با حساسیت کمتر که با صفات ” آسان گیر ” ، ” سازگار ” ، ” انعطاف پذیر ” و ” حتی پوست کلفت ” هم شناخته می شوند، بهتر می توانند خانه شلوغ و آشفته، صاحبان با صدای بلند و یا حتی بیشتر سمج و یا برنامه روزانه تغییر پذیر یا ناسازگار را تحمل کنند. اگر شما بچه ای کوچک، تعداد زیادی مهمانی شبانه، یک تمرین گروهی موسیقی در زیرزمین و یا حتی هدایت یک زندگی پرتکاپو را عهده دار هستید به سراغ سگ های با حساسیت کمتر بروید.

بعضی نژادها به شدت صمیمی و وابسته خانواده خود می شوند و بیشتر مستعد نگرانی یا حتی وحشت از تنها ماندن در خانه صاحبانشان می باشند. سگ های مضطرب می توانند خیلی پارس کنند یا نالان، مخرب و جونده باشند و از جهات دیگر ممکن است شاهد بروز خشونت در آن ها باشیم. این نژادها زمانی که اعضای خانواده در طول روز در خانه هستند یا وقتی آن ها را به محل کار خود می برید، در بهترین حالت خود به سر می برند.

نژادهای دارای موهای خیلی کوتاه و بدون موهای زیرین پوشش یا با موهای کوتاه و همچنین سگ های بدون چربی، مانند گری هاندها، در مقابل سرما آسیب پذیر هستند. سگ های با تحمل پایین در مقابل سرما نیاز دارند در آب و هوای سرد، داخل خانه زندگی کنند و برای یک پیاده روی در هوای خنک نیازمند ژاکت یا پلیور می باشند.

سگ های دارای پوشش ضخیم و متراکم، در مقابل گرمای بیش از اندازه آسیب پذیر می باشند. بنابراین نژادهایی با پوزه های کوتاه مانند بولداگ ها یا پاگ ها از آن جایی که نمی توانند به کمک نفس نفس زدن خودشان را خنک کنند، در این دسته قرار می گیرند. اگر شما یک نژاد حساس به گرما می خواهید، باید در روزهای گرم یا شرجی با شما در خانه بماند و آن ها به مراقبت بیشتری در زمان تمرین در گرما نیاز خواهند داشت.

بعضی نژادها مستقل و گوشه گیراند، حتی اگر از بچگی توسط یک فرد بزرگ شده باشند. بعضی سگ ها صمیمانه مقید به یک فرد می شوند و نسبت به دیگران بی تفاوتند و بقیه به تمام خانواده علاقه نشان می دهند. نژاد، تنها فاکتور میزان علاقه مندی نیست. سگ هایی که در داخل خانه با افرادی در اطرافشان بزرگ می شوند بیشتر با انسان ها صمیمی بوده و خیلی راحت تر مقید می شوند.

با وقار بودن در مقابل بچه ها و قوی بودن به حدی که بتوانند زیاده روی بچه ها در بغل کردن و وارد آوردن ضربه را تحمل کنند و داشتن خوی بخشنده در قبال دویدن و جیغ کشیدن بچه ها ویژگی هایی است که یک سگ را دوستدار بچه ها می کند. شما ممکن است از اینکه بدانید چه سگ هایی در این لیست وجود دارند، سورپرایز شوید؛ باکسرها که به نظر ترسناک می آیند با بچه ها خوب هستند و همینطور پیت بول ها. سگ های کوچک، دل نشین و با پتانسیل تند خویی مانند چی واوا خیلی دوستدار خانواده نیستند. تمام سگ ها منحصر به فرد هستند. رتبه بندی ما عمومی است و تضمینی برای رفتار یک نژاد یا به طور مستقل یک سگ وجود ندارد. سگ ها از هر نژادی می توانند بر اساس تجربیات گذشته خود، آموزشی که در رابطه با چگونگی رفتار با کودکان دیده اند و یا شخصیت خود، با بچه ها خوب باشند. فارق از نژاد و نوع آن، تمام سگ ها دارای فک های قوی و دندان های نوک تیز هستند و ممکن است تحت شرایط پر استرس گاز بگیرند. بچه های کوچک و سگ ها از هر نژادی همیشه باید مراقب داشته باشند و هرگز برای مدتی با هم تنها گذاشته نشوند.

دوستدار سگ ها بودن و صمیمی بودن با انسان ها دو مطلب کاملاً متفاوت است. بعضی سگ ها ممکن است حمله کنند و یا برای تسلط بر سگ های دیگر، حتی اگر در مقابل انسان ها کفش دوزک باشند، تلاش کنند. دیگر سگ ها ترجیح می دهند بازی کنند تا دعوا و بعضی دیگر دم تکان می دهند و فرار می کنند. نژاد تنها فاکتور نیست، سگ هایی که با خواهر و برادر و همچنین مادر خود تا حداقل سن ۶ تا ۸ هفتگی زندگی می کنند و آن هایی که در دوران بچگی زمان زیادی را صرف بازی کردن با دیگر سگ ها کرده اند، بیشترین مهارت های اجتماعی مربوط به سگ ها را دارند.

سگ های مهربان با غریبه ها، مهمان های خوبی با دم جنبان و پوزه ای که به همه جا می مالند، خواهند بود. دیگر سگ ها خجالتی، بی تفاوت یا حتی پرخاشگر هستند. هر چند بدون در نظر گرفتن نژاد، سگی اگر از زمان بچگی تجربه بودن در میان تعداد زیادی از افراد مختلف با اندازه، سن و شکل های متفاوت را داشته باشد، در بزرگسالی بهتر با غریبه ها ارتباط برقرار خواهد کرد.

اگر قصد دارید خانه خود را با یک سگ قسمت کنید، باید با میزانی از موی سگ روی لباس ها و در خانه خود کنار بیایید. هر چند ریزش مو در برخی نژادها بسیار رایج است، بعضی سگ ها تمام طول سال ریزش مو دارند، بعضی دیگر به صورت فصلی طوفان برف از موهای ریخته ایجاد می کنند، بعضی هم هر دو حالت را با هم دارند و البته بعضی به ندرت ریزش مو دارند. اگر شما در قید و بند تمیزی هستید لازم است یکی از نژادهای با ریزش موی کم را انتخاب کنید و یا زیاد سخت نگیرید.

سگ های مستعد آبریزش دهان ممکن است وقتی برای سلام کردن می آیند دست شما را با خطی از آب دهان مزین کنند و لکه های بزرگ و مرطوبی روی لباس شما باقی بگذارند. اگر برای خلق و خوی شما آب دهان مسئله ای نیست که هیچ ولی اگر در قید و بند تمیزی هستید ممکن است بخواهید سگی با میزان کمتری از آب ریزش را در میان جمع سگ های دارای این خصلت انتخاب کنید.

بعضی از نژادهای سگ به راحتی برس کشیده می شوند و بعضی سگ ها تنها برای تمیز و سالم ماندن، نیازمند حمام، کوتاه کردن مو و دیگر کارهای لازم در رابطه با تمیزی و آراستگی می باشند. زمان و صبوری لازم برای برآوردن نیازهای مربوط به تمیزی و آراستگی سگ خود و یا پولی که بابت انجام این کار به کسی پرداخت می کنید را در نظر داشته باشید.

به دلیل ضعف شیوه پرورش، بعضی نژادها مستعد مشکلات ژنتیکی خاصی مانند دیسپلازی کفل هستند. این به این معنی نیست که تمامی سگ های آن نژاد دچار این بیماری ها خواهند شد، فقط به این معنی است که آن ها در ریسک بیشتری هستند. اگر شما در حال خریدن یک توله سگ هستید خوب است بدانید کدام بیماری های ژنتیکی در نژاد مورد علاقه شما رایج است. بنابراین شما می توانید از پرورش دهنده درباره سلامت فیزیکی والدین توله سگ مورد نظر خود و دیگر بستگان آن سؤال کنید.

بعضی نژادها طبعی پراشتها و تمایل به اضافه وزن دارند. مانند ما انسان ها، داشتن اضافه وزن باعث مشکلاتی در سلامت سگ ها می شود. اگر شما نژادی انتخاب کنید که مستعد اضافه وزن باشد، لازم است تشویقی ها را محدود کرده و مطمئن شوید که به اندازه کافی ورزش می کند. همچنین به جای در دسترس گذاشتن غذا در تمام روز، وعده هایی منظم با اندازه معین برای او بگذارید.

سگ ها در هر اندازه ای موجود می باشند. از کوچک ترین سگ دنیا، چی واوا گرفته تا گریت دین بلند قد. فضای مورد نیاز یک سگ فاکتور کلیدی برای تصمیم گیری در مورد سازگاری آن با شما و فضای زندگی تان می باشد. نژادهای بزرگ سگ ممکن است به نظر بسیار قوی و ترسناک برسند ولی بعضی از آن ها به طور شگفت انگیزی شیرین هستند!

سگ هایی که به راحتی آموزش می پذیرند خیلی سریع در شکل گیری ارتباط بین فرمان (مانند کلمه بشین)، عمل (نشستن) و عاقبت آن (گرفتن تشویقی) تبهر پیدا می کنند. دیگر سگ ها به زمان بیشتر، صبر و تکرار در زمان تمرین کردن نیاز دارند. خیلی از نژادها با هوش اند ولی در زمان تمرین کردن به خاطر داشتن خوی ” چه فایده ای برای من دارد ” در هر موردی می بایست از جایزه و بازی ها برای آموختن پیروی از درخواست شما استفاده کنید.

سگ های پرورش یافته برای انجام کارهایی که نیازمند تصمیم گیری، هوش و تمرکز است مانند گله داری از دام اهلی یا سگ های پرورش یافته جهت دویدن در تمام روز که باید بدن خود را ورزیده کنند، نیازمند ورزش دادن ذهن خود می باشند. اگر آن ها نتوانند شبیه سازی ذهنی مورد نیاز خود را به دست آورند کار خودشان را می کنند. (معمولاً با برنامه ای که شما دوست ندارید مانند جویدن و کندن زمین). آموزش های فرمانبری و اسباب بازی های تعاملی مخصوص سگ، راه حل های خوبی برای تمرین دادن ذهن سگ ها می باشند.

به دهان گرفتن در بیشتر نژادها در خلال بچگی و در نژادهای شکاری در تمام سنین رایج است. به دهان گرفتن به معنی تمایل به مزه مزه کردن، جویدن و گاز گاز کردن (یک گاز نرم و نسبتاً بدون درد که جایش روی پوست نمی ماند) می باشد. این گونه سگ ها بیشتر دوست دارند از دهان خود برای نگه داشتن یا حرکت دادن اعضاء خانواده استفاده کنند و آن ها نیاز دارند که بیاموزند گاز گاز کردن اسباب بازی جویدنی ایرادی ندارد ولی در مورد افراد نباید این کار را بکنند. این نژادها به بازی بگیر-بیار و همین طور جویدن جویدنی که با دانه های غذا و یا تشویقی پر شده باشد تمایل دارند و از آن لذت می برند.

سگ هایی که برای شکار پرورش یافته اند مانند تریرها اشتیاق مادر زادی برای تعقیب و بعضی اوقات کشتن دیگر حیوانات دارند. هر چیزی که ویزویز می کند (گربه ها ، سنجاب ها و شاید حتی ماشین ها) می تواند این غریزه را فعال کند. سگ هایی که تعقیب را دوست دارند وقتی بیرون هستند لازم است با بند قلاده بسته و یا در محوطه محصور نگه داری کنید و همین طور شما به حفاظ امن و بلند در اطراف حیاط خود نیاز خواهید داشت. این نژادها اساساً برای شکار پرندگان مناسب هستند، از طرف دیگر نمی توانند پرندگان را در هوا دنبال کنند! ولی بسیار سخت است که وقتی پرندگان در حال پرواز هستند توجه آن ها را جلب نمایید.

بعضی از نژادها نسبت به دیگر نژادها ساکت هستند. وقتی یک نژاد انتخاب می کنید درباره چگونگی تولید اصوات با پارس کردن و زوزه کشیدن و تعداد دفعات آن فکر کنید. اگر شما یک سگ شکاری را در نظر دارید باید بفهمید که تن موسیقایی آن مطلوب است یا دیوانه کننده و اگر یک سگ نگهبان می خواهید و در شهری پر از افراد غریبه و مشکوک زندگی می کنید، به یک آژیر دائمی نیاز دارید! همچنین لازم است به این مسائل که آیا در منطقه ی زندگی شما محدودیت های ایجاد صدا وجود دارد و یا همسایگانی در نزدیکی شما زندگی می کنند نیز توجه نمایید.

بعضی نژادها بیشتر از دیگر نژادها آزادی طلب هستند. سگ های منطقه اسکاندیناوی مانند هاسکی های سیبری برای مسافت های طولانی و گسترده پرورش یافته اند و باید شانس گرفتن مرخصی و رفتن به دنبال هر آنچه که مورد علاقه شان هست را داشته باشند. خیلی از سگ های شکاری باید بتوانند پی کار خود بروند و یا خرگوشی که همان لحظه از جلوی آن ها می گذرد را تعقیب کنند، حتی اگر این به معنای تنها گذاشتن شما باشد.

سگ های با انرژی بالا همیشه آماده و منتظر فعالیت هستند. در اصل مجری کارهایی مانند Retrieving Game (بازی بگیر – بیار) برای شکارچی ها یا گله داری دام اهلی می باشند. آن ها تحمل یک روز کاری کامل را دارند. به مقدار چشم گیری ورزش و شبیه سازی ذهنی نیاز داشته و بیشتر دوست دارند وقت خود را به پریدن، بازی کردن و تحقیق درباره هر نشانه و بوی جدیدی بپردازند. سگ های با انرژی کم با افراد تنبل در تمایل به چرت زدن در تمام روز یکسان هستند. وقتی یک نژاد انتخاب می کنید سطح فعالیت خود و سبک زندگیتان را در نظر گرفته و درباره نشاط آور یا آزاردهنده بودن یک سگ سرزنده و پر انرژی فکر کنید.

یک سگ نیرومند انرژی بالایی داشته باشد یا نه، هر کاری که انجام می دهد را با قدرت انجام می دهد. بند قلاده خود را کشیده ( تا وقتی به او آموزش دهید که این کار را انجام ندهد)، سعی می کند موانع را شخم بزند و یا حتی نوشیدنی ها و خوردنی ها را در حجم بسیار زیاد یک جا ببلعد. این سگ های پرتکاپو به میزان زیادی تمرین جهت یادگیری خوی خوب نیاز دارند و ممکن است برای خانه ای با حضور بچه ها، سالمندان یا افراد ناتوان مناسب نباشند. سگ های با هیجان کمتر از طرف دیگر زودتر در طول زندگی ناتوان می شوند.

بعضی نژادها با یک پیاده روی آرام در بعد از ظهر به دور ساختمان مشکلی ندارند. دیگر سگ ها به تمرینات سخت روزانه نیاز دارند؛ به خصوص آن هایی که اساساً برای کارهای فیزیکی سخت مانند گله داری یا شکار پرورش یافته اند. بدون تمرین کافی این نژادها ممکن است اضافه وزن پیدا کنند و هم چنین انرژی سرکوب شده خود را در راه هایی که شما دوست ندارید مانند پارس کردن، جویدن و یا کندن زمین صرف کنند. نژادهایی که نیاز به تمرین زیادی دارند برای طبیعت گردی افراد فعال یا آن هایی که به آموزش دادن سگ خود برای مسابقات و یا ورزش های مخصوص سگ های با انرژی بالا علاقه دارند، مناسب می باشند.

بعضی سگ ها همیشه مثل توله سگ ها (دائم در حال بازی) می باشند، در حالی که دیگر سگ ها بیشتر جدی و متین هستند. همان طور که یک توله سگ بازیگوش به نظر دوست داشتنی می آید، باید تعداد دفعاتی را که می خواهید در روز بازی بگیر – بیار یا تعقیب و گریز را با او بازی کنید در نظر بگیرید. هر چند اگر شما بچه یا سگ های دیگری داشته باشید، می توانند جای شما را به عنوان هم بازی پر کنند.