پرشین
Magazine Breed Cat Persian 1

[su_post]

(زمان مطالعه ۷/۵ دقیقه)

تاریخچه

پرشین یک نژاد قدیمی است . برای آن هایی که این نژاد زیبا را دوست دارند دیدن این گربه زیبای مو بلند در جامعه امروزی تعجب آور نیست . منطقه بین النهرین که قبلاً به عنوان پرشیا شناخته می شد ، اکنون محدود شده و به نام ایران شناخته می شود . موی بلند این نژاد احتمالاً نتیجه یک جهش طبیعی بوده و ظاهر چشمگیرش توجه اشراف زاده ایتالیایی قرن ۱۷ ام را به خود جلب کرد و پترو دلا واله در سال ۱۶۲۶ با آوردن اولین گربه های مو بلند به اروپا مشهور شد . در آن موقع گربه ها مو های درخشان ، ابریشمی و خاکستری داشتند اما به لطف تکثیر نژاد ، پرشین ها اکنون در رنگ های مختلف و دو رنگ (یک رنگ به علاوه سفید) یافت می شوند .

تا اواخر قرن نوزدهم که پرورش و نمایش گربه ها محبوب شد ، گربه های مو بلند از ایران ، ترکیه و افغانستان به عنوان گربه های آسیایی شناخته می شدند و اغلب با هم پرورش می یافتند . در نمایش گربه کریستال پالاس در سال ۱۸۷۱ گربه هایی از نوع پرشین که در آن زمان حیوانات خانگی محبوبی بودند ، در میان نژادهای به نمایش گذاشته شده حضور داشتند . به خاطر علاقه ملکه ویکتوریا به پرورش این نژاد ، نشان مخصوص گرفته و حتی در آن زمان همکاری ملکه با یک شخص مشهور نشان از علاقه شدید او به این نژاد بود .

در خلال پرورش این نژاد منتخب ، طرفداران گربه ها شروع به شکل دادن پرشین به ظاهر امروزی اش کردند . آن ها گربه ها را به صورتی که سر گرد ، صورت کوتاه ، بینی سر بالا ، گونه های پر ، گوش های گرد کوچک ، چشمان بزرگ و بدن قوی داشته باشند ، پرورش می دادند . موی آن ها بلند تر از گربه آنغوره و پاهای کوتاه تری داشتند و خیلی زود پرشین ها از آنغوره ها در شهرت پیشی گرفتند .

پرشین ها در ایالات متحده ، در اواخر قرن نوزدهم وارد و خیلی محبوب شدند و همچنین مین کوون مو بلند را که زمانی به عنوان محبوب آمریکایی ها به حساب می آمد ، کنار زدند . اکنون کمی بیشتر از یک قرن است که پرشین محبوب ترین نژاد گربه در جهان شده و به خاطر ظاهر زیبا و شخصیت شیرینش ارزشمند می باشد .

اندازه

اندازه این گربه متوسط است . پرشین ها معمولاً وزنی بین ۳ تا ۵.۵ کیلوگرم دارند .

شخصیت

پرشین های متین و مطیع به خاطر آرام بودن و شیرین بودن شناخته شده اند . پرشین زینت هر خانه ای بوده و از نشستن در آغوش صاحب خود لذت می برد که البته بهترین جا برای او می باشد . همچنین او توسط افرادی که به قدر کافی از ویژگی هایش آگاه هستند نوازش می شود و با بچه های مهربانی که با ملایمت مو های او را شانه خواهند کرد ، بازی می کند . این در حالی است که سر و صدای بچه ها او را اذیت نمی کند و در مهمانی چای آن ها نیز شرکت می کند . پرشین ها مهربان اما تیز بین هستند . آن ها توجه شان را به اعضای خانواده و تعداد کمی از مهمان هایی که احساس می کنند می توانند به آن ها اعتماد کنند اختصاص می دهند .

محیط های شلوغ برای پرشین ها مناسب نبوده و آن ها گربه های موقری هستند که یک خانه آرام را با تغییرات کوچک روزمره ترجیح می دهند . پرشین ها با چشمانی بزرگ و پر معنی و صدایی که نرم ، خوشایند و موزیکال توصیف شده ، اجازه می دهند که شما از نیازهای ساده شان که شامل وعده های منظم غذا ، بازی کردن با موشی که با علف گربه آغشته شده یا میله پردار می باشد و البته مقدار زیادی عشق که ده برابر آن را به شما باز می گردانند ، مطلع شوید . پرشین گربه ای است که بالا رفتن از پرده ، پریدن روی کانتر آشپزخانه ، و نشستن بالای یخچالتان از او بعید است . او خیلی دوست دارد تا برای قلمروش در کف اتاق یا مبلمان قابل دسترس قانون بگذارد . وقتی که شما سر کار هستید یا اطراف خانه مشغولید پرشین تمایل دارد که یک صندلی ، کاناپه و یا تخت خواب را اشغال کند تا زمانی که شما برگشته و او را تحسین و به او توجه کنید ، توجهی که او مشتاقانه دریافت می کند ولی هرگز به دنبال آن نیست .

سلامتی

هم گربه های اصیل و هم گربه های میکس از نظر سلامتی در معرض شیوع بیماری های متفاوتی هستند که ممکن است ژنتیکی باشد . همان طور که زیبا و شیرین هستند ، آن ها مستعد ابتلا به مشکلات سلامتی نهفته ای می باشند که اکثراً مربوط به ساختار صورت آن ها است . مانند :

تنفس سخت یا پر سر و صدا به خاطر تنگی مجرای تنفسی

جفت نشدن دندان ها

مشکلات مربوط به سلامتی چشم مثل قرمزی و افتادگی پلک

حساسیت به گرما

بیماری کلیه کیست ساز که برای آن تست ژنتیکی وجود دارد

عفونت قارچی پوست یا کچلی

چربی بیش از حد پوست که باعث خارش ، قرمزی و ریزش مو می شود

مراقبت

مهم ترین چیزی که باید درباره مراقبت از یک پرشین بدانیم ، نیاز روزانه به آراستن است . آن پوشش بلند و زیبا خود به خود تمیز و گره های آن باز نمی شود . باید هر روز با ملایمت به صورت کامل شانه و برس کشیده شود . همچنین حمام منظم ، حداقل یک بار در ماه ، توصیه می شود .

فاکتور دیگری که باید در نظر گرفته شود مسائل مربوط به دستشویی است . خاک بستر ممکن است بین پنجه ها یا پوشش آن ها گیر کند . اگر گربه و دستشویی آن کاملاً تمیز نگه داشته نشود به احتمال زیاد دیگر از آن استفاده نمی کند . اشک زیاد در این نژاد می تواند مشکلاتی را ایجاد کند ، بنابراین گوشه چشمان آن ها را روزانه خوب پاک کنید تا از شکل گیری لکه های زیر چشم جلوگیری شود . دندان ها را مسواک بزنید تا مانع از ایجاد بیماری های لثه ای شوید . بهداشت روزانه دندان خیلی خوب است اما حداقل هفته ای یک بار الزامی است .

خوب است که یک پرشین را فقط به عنوان گربه خانگی نگهدارید . او دعوایی نیست و در برابر دیگر گربه ها ، سگ ها ، کایوت ها و دیگر خطرهایی که گربه ها در بیرون از خانه با آن رو به رو می شوند ، نسبتاً ضعیف خواهد بود . پوشش پرشین باعث می شود همه کثیفی ها ، برگ ها و خارها را جذب کند و بیرون رفتن او به معنای صرف زمان زیادی برای دوباره آراستن او است . همچنین ریسک دزدیده شدن پرشین بیرون از خانه توسط افرادی که دوست دارند یک گربه زیبا بدون پرداخت پولی برای آن داشته باشند ، خیلی زیاد است .

رنگ پوشش ، تمیزی و آراستگی

پرشین ظاهرخاصی دارد : صورت و چشمان گرد و بزرگ ، بینی کوچک ، گونه های پر و گوش هایی کوچک با نوک گرد . همچنین سر آن ها با گردنی کوتاه و کلفت و همینطور یک بدن قوی ، فریبنده و عضلانی پشتیبانی می شود و به نوعی چاق شناخته می شوند . پاهای پرشین کوتاه ، کلفت و قوی با پنجه هایی بزرگ ، گرد و سخت می باشد . دم آن ها کوتاه اما با طول بدن شان متناسب است .

ظاهر پرشین با پوششی بلند ، ضخیم و درخشان با یک ترکیب خوب کامل می شود . مو های سرتا سر بدن او بلند است که حجم زیادی از آن اطراف گردن و بین پاهای جلویی را پوشانده و روی گوش ها و کف پنجه ها نیز وجود دارد ، همچنین دم پر پشتی دارند .

پرشین ها ظاهر متفاوتی دارند ، بعضی ها به عنوان پرشین Peke – Face که صورت های کاملا تختی دارند ، شناخته می شوند . درباره مشکلات تنفسی که یک گربه ممکن است به آن دچار شود ، مجدداً قبل از اینکه تصمیم به گرفتن یکی از آن ها بگیرید ، فکر کنید . پرشین های صورت عروسکی که گفته می شود ظاهر قدیمی تری دارند ، صورتی به تختی پرشین های نمایشی یا Peke – Face ندارند .

همه انواع پرشین ها به خاطر تنوع بی نهایت طرح و رنگ پوشش خود برجسته اند . تصور کنید شما هفت رنگ متفاوت – سفید ، آبی ، مشکی ، قرمز ، کرم ، شکلاتی و یاسی – به علاوه دو رنگ نقره ای و طلایی در چین چیلا و آبی متمایل به نقره ای و طلایی و همین طور دودی ، خاکستری با راه راه های تیره ، نقش دار ، چند رنگ و دو رنگ داشته باشید . رنگ چشم بستگی به رنگ پوشش دارد برای مثال پرشین های سفید چشمان آبی پر رنگ یا مسی براق دارند و بقیه پرشین ها یک دست چشمان مسی براق دارند . پرشین های نقره ای و طلایی چشمان سبز یا سبز – آبی دارند .

بچه ها و دیگر حیوانات خانگی

پرشین ها بهترین انتخاب برای یک خانه پر از بچه های پر سر و صدا و سگ نیستند ، اما آن ها هیچ مخالفتی ندارند که مورد توجه بچه های مؤدب قرار بگیرند یا با یک سگ مهربان که آن ها را تعقیب نمی کند یا باعث اضطراب آن ها نمی شود کنار بیایند .