پامرانین

(زمان مطالعه 18/5 دقیقه)

با وجود آنکه پامرانین (Zwergspitz ، اشپیتز کوتوله ، لولو و یا به صورت خودمانی Pom) تنها بین 1/4 تا 3/2 کیلوگرم وزن دارد ، این سگ کوچک دوست داشتنی شخصیت خیلی بزرگی دارد . پامرانین کوچک ترین عضو خانواده سگ های اشپیتز می باشد که شامل ساموئید ، مالاموت آلاسکایی ، الکهاند نروژی و غیره هست . پامرانین ها اسم خود را از ایالت Pomerania در آلمان گرفته اند . آن ها در زمانی که ملکه ویکتوریا اجازه داد بعضی از پامرانین های او ، برای اولین بار نمایش داده شوند ، بسیار محبوب شدند . بامزه ، پر جنب و جوش و پشمالو . پامرانین ها باهوش هستند و به خانواده های خود وفادارند . اجازه ندهید بامزگی آن ها شما را گول بزند ، هرچند این سگ های جسور و مستقل ، خود رای می باشند . آن ها درباره دنیای اطراف خود هوشیار و کنجکاوند . متأسفانه پامرانین ها در ذهن خود بسیار بزرگتر از آنچه در واقعیت وجود دارد ، می باشند که این امر بعضی وقت ها آن ها را به آزار دادن و یا حمله به سگ های بسیار بزرگتر از آنها سوق می دهد . خوشبختانه اگر به صورت مناسبی با دیگر سگ ها و حیوانات اجتماعی شده باشند ، عموماً و به طور تقریبی خوب با آن ها کنار می آیند . پامرانین ها سر گوه شکل با گوش های سر بالا دارند . بعضی از مردم صورت آن ها را مانند روباه تشبیه می کنند ، در حالی که دیگران به ” بچه عروسکی ” ، که تشبیه بهتری می باشد . چشم های بادامی شکل و تیره آن ها با تیز هوشی و کنجکاوی می درخشد . بینی آن ها می تواند تیره و یا به رنگ پوشش شان باشد . دم پر موی شاخص آن ها در پشت شان پراکنده شده است . پامرانین ها در بازه متنوع رنگی ، با رنگ های قرمز ، نارنجی ، سفید یا کرم ، آبی ، قهوه ای یا مشکی بیشتر رایج می باشند . به ندرت ممکن است شما پامرانین سفید به همراه ترکیبی از چند رنگ دیگر یا مشکی/ برنزه و یا حتی نارنجی/ سموری ببینید . پامرانین ها دارای پوشش مضاعف فراوان ، به حالت عمود بر بدن خود و همچنین طوقی شیک دور گردن و سینه می باشند . پوشش اگرچه از نظر مراقبتی ، سخت به نظر می رسد ، اما در واقعیت ، معمولاً همه آنچه نیاز داریم برس کشیدن منظم است . بر خلاف جثه کوچک شان ، پامرانین ها صدای پارس بلندی دارند که از آن ها سگ نگهبان عالی می سازد . آن ها بعضی اوقات نمی دانند کی پارس کردن را متوقف کنند . بنابراین ایده خوبی است که به آن ها متوقف کردن پارس با دستور را آموزش بدهید . پامرانین ها حیوانات خانگی عالی برای افراد پیر و افراد پر مشغله ، به دلیل اینکه نژادی بیش از حد وابسته نیستند ، می باشند . آن ها همچنین برای آپارتمان های شهری یا خانه هایی که حیاط پشتی ندارند به دلیل اندازه کوچک شان مناسب می باشند . آن ها به دلیل امکان وارد کردن جراحت تصادفی برای خانواده های دارای فرزندان کوچک توصیه نمی شوند . پامرانین ها عموماً در یادگیری ترفند ها خوب اند ، اما شما باید در هنگام آموزش آن ها با اراده و استوار باشید . اگر خود را به عنوان نفر اول در خانه نمی دانید ، پامرانین شما بسیار خوشحال می شود که نفر اول بوده و شاید حتی تندخو شود . پامرانین ها انرژی زیادی دارند و از رفتن به پیاده روی لذت می برند . آن ها یورتمه رفته و در حالی که سر خود را با افتخار بالا گرفته ، مردم جدید را ملاقات کرده و مناظر و بوهای جدید را کشف می کنند . بیشتر و بیشتر پامرانین ها برای فرمانبری ، چالاکی ، تعقیب و … آموزش داده می شوند . برخی همچنین به عنوان سگ های کمک یار شنوایی آموزش می بینند . آن ها سگ های درمانی عالی بوده و خوشنودی و آسایش را برای افراد مریض یا مسن در بیمارستان ها و سرای سالمندان به همراه می آورند . اگر شما یک همراه کوچک با شخصیت می خواهید ، پامرانین احتمالاً انتخاب شما است .

نکات مهم
-پامرانین ها اغلب به غریبه ها مشکوک هستند و می توانند زیاد پارس کنند .
-” آموزش در خانه ” پامرانین ها ، می تواند سخت باشد . آموزش ” جای امن ” توصیه می شود .
-گرمای زیاد و رطوبت می تواند باعث بیش از حد گرم شدن آن ها و سکته احتمالی از گرما بشود . هنگامی که پامرانین بیرون است با دقت مراقب او بوده و در صورت بروز علائم گرمای بیش از حد ، فوراً او را به داخل ببرید . آن ها قطعاً سگ های خانگی هستند و نباید بیرون نگه داشته شوند .
-در حالی که پامرانین ها با کودکان خوب هستند ، آن ها انتخاب خوبی برای بچه های خیلی کوچک یا با فعالیت زیاد به دلیل اندازه کوچک خود نیستند . هرگز اجازه ندهید بچه های کوچک و پامرانین شما بدون نظارت بازی کنند .
-به دلیل اینکه آن ها خیلی کوچک هستند ، پامرانین ها می توانند توسط جغدها ، عقاب ها ، شاهین ها ، کایوتی ها و دیگر حیوانات وحشی به عنوان شکار تصور شوند . هرگز آن ها را بدون مراقبت بیرون رها نکنید و اگر پرندگان شکاری در منطقه شما وجود دارند ، مواظب باشید . در این صورت ، نزدیک پامرانین خود مانده و پرنده ها را از تلاش برای بردن آن ها دلسرد کنید .
-به دلیل اینکه آن ها کوچک و جذاب هستند ، پامرانین ها هدفی برای دزدان سگ می باشند . دلیل دیگر برای اینکه چرا نباید آن ها را حتی در حیاط حصاردار بدون مراقب رها کرد .
-هر چند آن ها کوچک هستند ، ولی به نظر نمی رسد که این را فهمیده باشند و می توانند خوی سگ های بزرگ را داشته باشند . این امر در صورتی که آن ها تصمیم بگیرند سگ بزرگتری که آن ها فکر میکنند به قلمروشان تجاوز کرده ، دنبال کنند و یا اگر آن ها از مکان بلندی بپرند ، می تواند فاجعه به بار آورد . این به عهده شماست که مطمئن شوید کوچولوی شما در حالی که فهمی از محدودیت هایش ندارد ، به خودش آسیب نمی رساند .
-هنگامی که پامرانین شما پیر می شود ، ممکن است نقاط کچلی روی پوشش زیبایش گسترش یابد .

تاریخچه
پامرانین ها در ایالت Pomerania از نژادهای باستانی اشپیتز آمده از کشورهای شمالی دور ، توسعه یافته اند . نزدیکترین خویشاوندان پامرانین الکهاند نروژی ، شیپرک ، اشپیتز آلمانی ، سگ اسکیمو آمریکایی ، ساموئید و دیگر اعضای اشپیتز ، یا سگ های شمالی هستند ، گروه سگ هایی که همگی با سر گوه شکل خود ، گوش های سر بالا و پوشش پشمالوی ضخیم دسته بندی می شوند . پامرانین های اولیه حتی تا 13/6 کیلوگرم وزن داشتند . حتی در اولین روزهای خودش نیز این نژاد محبوب بود . افراد اشرافی بودند که گفته می شد ، سگ پامرانین ، محبوب آن هاست از جمله متخصص الهیات ” Martin luther ” که پامرانینی به نام ” Belferlein ” داشت که اغلب در نوشته هایش از او نام برده ، هنرمند میکل آنژ که پامرانین او بر روی بالش ساتن می نشسته و او را در حال نقاشی سقفی نیایشگاه ” sistine ” تماشا می کرده و فیزیکدان اسحاق نیوتن که پامرانینی به نام ” الماس ” داشته که ظاهراً خیلی از دست نوشته های او را جویده و موزیسین موزارت که اسم پامرانین او ” Pimperl ” بود که قطعه موسیقی به او تقدیم کرد . در 1761 جاذبه پامرانین ها زمانی که ” Sophie Charlotte ” شاهزاده 17 ساله ” Mecklenburg Strelitz “با شاهزاده انگلیسی که شاه جورج سوم شد ، ازدواج کرد ، به انگلستان منتقل شد . او با خودش یک جفت سگ تقریباً سفید به نام های ” Phebe ” و ” Mercury ” که وزن آن ها بیشتر از 9 کیلوگرم بود که در آن زمان استاندارد به حساب می آمد ، آورده بود . هر چند آن ها در دایره سلطنتی محبوب بودند ، نژاد جدید در میان عموم فراگیر نشد . تمام تغییرات در طول سلطنت نوه دختری ملکه ” Charlotte” ملکه ویکتوریا اتفاق افتاد . در طول 64 سال ملکه انگلستان بودن ، ملکه ویکتوریا بیش از 15 نژاد مختلف سگ را پرورش داد . در سال های آخر او به خصوص عاشق پامرانین ها بود که برای اولین بار در طول سفر به ایتالیا در سال 1888 دیده بود . او عاشق پامرانین سموری قرمز به نام ” Marco ” که تنها 5/5 کیلوگرم وزن داشت شد . امروزه خیلی ها اعتقاد دارند که او الهام بخش پامرانین های کوچک تر بوده است . ” Marco ” در خیلی از نمایش های سگ تحت نام ملکه مسابقه داد و افتخارات زیادی کسب کرد . ویکتوریا همچنین سه پامرانین دیگر از همان سفر به فلورانس در سال 1888 آورده بود . بعد از ” Marco ” معروف ترین پامرانین ویکتوریا دختری به نام ” Gina ” بود که او قهرمان نمایش های سگ لندن شد . ویکتوریا آنقدر پامرانین های خود را دوست داشت که در بستر مرگ ، سراغ پامرانین محبوب خود ” Turi ” را گرفت و خواست او را به بالینش بیاورند . عشق ویکتوریا در میان پامرانین ها ، خصوصاً کوچک ترین آن ها ، الهام بخش خبرگان سگ انگلیسی برای پرورش پامرانین های حتی کوچک تر بود . از سال های 1900 تا 1930 پامرانین ها اغلب بیشترین تعداد ورودی انتخابی نمایش های سگ ، در مسابقات قهرمانی ملی بریتانیا را دارا بودند . در خلال این زمان نژاد استاندارد تثبیت شد . با کاهش اندازه به وزن کنونی و ارتقای پوشش ، کاراکتر عمیق ریشه دار حاصل شد . همچنین در این زمان طیف گسترده تری از رنگ ها قابل دسترس شد . پامرانین های اولیه ابتدا سفید ، سیاه ، شکلاتی یا آبی بودند و بعد سگ نارنجی برنده نمایش سگ در سال 1920 شد و با این کار طیف رنگ ها بسط داده شد . جمعیت پامرانین ها در تمامی جهان پخش شد . در سال 1888 پامرانینی با نام ” Dick ” اولین پامرانین ثبت شده در آمریکا بود . امروزه آن ها رتبه چهاردهم از 155 نژاد ثبت شده توسط AKC را دارند .

اندازه
پامرانین ها 17/8 تا 30/5 سانتی متر قد و 1/4 تا 3/2 کیلوگرم وزن دارند . برخی توله سگ هایی هستند که با بازگشت به روزهایی که آن ها بزرگتر بودند ، ممکن است بین 5/4 تا 6/4 کیلوگرم یا بیشتر رشد کنند . این توله سگ ها می توانند انتخاب عالی برای خانواده های دارای فرزند باشند .

شخصیت
پامرانین ها ، برون گرا ، با هوش و پر نشاط هستند . آن ها عاشق ملاقات با مردم جدید و کنار آمدن با دیگر حیوانات می باشند . هرچند بعضی اوقات فکر می کنند خیلی بزرگتر از چیزی هستند که در واقعیت می باشند . به او اجازه ندهید که سگ های بزرگتر را از روی باور اشتباه که هم سایز او هستند به چالش بگیرند . هوشیار و کنجکاو بودن ، پامرانین ها را سگ های نگهبان عالی می کند که با هر چیز غیر عادی پارس خواهند کرد . به آن ها توقف پارس کردن با دستور را بیاموزید وگرنه ممکن است یک روز کامل طول بکشد . خلق و خو ، متأثر از چندین فاکتور وراثت ، آموزش و اجتماعی شدن است . توله سگ های دارای خلق و خوی خوب ، کنجکاو و بازیگوش هستند ، خواهان نزدیک شدن به مردم و نگه داشته شدن توسط آن ها می باشند . توله سگ های میانه رو را انتخاب کنید که خواهان آرام نشستن روی پای شما می باشند ، نه آن هایی که هم توله ای های خود را کتک می زنند و نه آن هایی که در گوشه ای پنهان می شوند . پرخاشگری و خجالت مشخصاتی نیستند که توله سگ پامرانین شما از دست بدهد . همیشه حداقل یکی از والدین که معمولاً مادر در دسترس است را ملاقات کرده تا از داشتن خلق و خوی خوب و آنچه شما با آن راحتید اطمینان یابید . پامرانین ها باید دوستانه ، آرام و ساکت بوده و همزیستی با آن ها راحت باشد . مانند تمام سگ ها پامرانین ها به اجتماعی شدن زود هنگام – در معرض مردم مختلف ، مناظر ، صداها و تجربیات زیاد قرار گرفتن – وقتی که جوان هستند نیاز دارند . اجتماعی شدن به حصول اطمینان از اینکه سگ شما همه فن حریف بار می آید کمک می کند . ثبت نام در کلاس های مخصوص توله سگ شروع خوبی است . همچنین بیش از حد معمول ملاقاتی دعوت کرده و او را به پارک های شلوغ ، مغازه هایی که ورود سگ مجاز است ، ببرید و همچنین قدم زدن آهسته جهت ملاقات همسایگان نیز به صیقل زدن مهارت های اجتماعی کمک خواهد کرد .

سلامت
پامرانین ها عموماً سالم هستند اما مانند همه نژادها ، آن ها مستعد مشکل